திருவிழாக் காத்தாடி !!

திருவிழாக் காத்தாடி !!

அப்படியும் இப்படியுமா, வருஷம் ஆறு ஓடிடுச்சி !

ஆறாத தடம் ஏதோ, அடிநெஞ்சுல தேங்கிடிச்சி !  

தூரத்துக் கிராமத்துல, கொல சாமிக் கோயிலில !

உரிக் கம்பும், தோரணமும், ராட்டின காரனுமா !

திருவிழாக் கூட்டத்த, கூத்தாடித் தாங்களிச்சோம் !

காத்தாடி தாங் கெறங்க, விரல் கொஞ்சம் வங்கிடிச்சி !

தொட்டு வச்ச மஞ்சக்கறை, புது சட்டையில மாறேல !

குறையாம நான் நெறச்ச, வீதி இன்னும் தீரல !

கடை கன்னித் தோரணமும், களியாட்டக் கூடரமும் !

மேளதாளம் வாய் முழங்க, செண்பகப்பூ ஊர் மணக்க !

அருள் வாக்கு பஞ்சமில்ல, வாரித்தர சாமி உண்டு !

கடுகும் சிந்தாத காலடி ஓடையில  !

தெரியாம நான் தொலைச்ச, எங் கைவிரல் ரேக ஒன்னு !

புதுசட்டை மஞ்சையைத் தான், முகம் பூரா அப்பிக்கிட்டு !

முறை ஒன்னு சொல்லிக்கிட்டு, முன் சிரிப்ப சிந்திக்கிட்டு !

காத தூரம் ஓடி நின்னு,

சொப்பணத்துக் கூச்சலில, கதை  சொல்லிப் பாடுது !

காலடி தடங் கலைஞ்ச வீதி என்ன தேடுது !!

- சுந்தர் .ப 

கண்ணன் எனும் ஓர் தேவன் !!

கண்ணன் எனும் ஓர் தேவன் !!

- சுந்தர்.ப

ஆயன் ஓர் மாயனும், கார்முகில் மேய்ப்பனாம்,

காலத்தின் பாய்ச்சலாய், இருகரை கோர்க்கிறான் !

குடம் ஓன்றும், மடி ஒன்றில் பிள்ளை இவன்,

இரு நிழலாடும் கன்னித் தாய்க்கு மகன் !

முள்முடிப்  பீழிகையில் பேதம் இல்லை,

கோவர்த்தனம், முகடு அதுவும் தூரம் இல்லை !

கண்மூடி வித்தை சொல்வான் இங்கு ஒருவன்,

தனை மறித்தும், விழி அவிழ்வான் நம் இறைவன் !

வெண்ணிற மண்ணும் இதழ் வடித்து,

ரசம் என்னும் கோப்பைக்குள் தனை நிறைப்பான் !

ஆழ்நிலை தியான மௌனம் உடைத்து,

ஊழ்வினை அனுபவப் பயிர் விதைப்பான் !

மானிட மந்தையின் களி துடைத்து,

பூங்குழல் இதழ்ச் சிந்தும் பாட்டிசைப்பான் !

படைத்தவன் முதல்வனாய் கண்ணில் நிற்ப்பான்,

படைப்பின் பாவம் தன்னில் சுமப்பான் !  

படைப்பில் இரு பிழை இதுவென்றால்,

பிழை தின்னும் பட்சினி நானும் தானே !

இரு பிழை திருத்தம் செய்து கொண்டேன்,

முந்தினோன் கரம் எனை ஈந்தேன் !!

- சுந்தர்.ப